Dialoog als kunst? Hoe gespreksperformance kan leiden tot reflectie en emancipatie

Visie

Voor Building Conversation is de ruimte die kunst biedt een oefenruimte voor het leven, een laboratorium waar we kunnen experimenteren. Binnen deze ruimtes kunnen we gaan her-denken en her-vormen, niet alleen voor professionele kunstenaars, maar voor iedereen die wil participeren in een dialoog om de dagelijkse realiteit te doorkruisen en tot nieuwe inzichten te komen over de gedeelde samenleving. Wat Building Conversation doet is het onderhouden van jouw gesprekscultuur, de manier waarop je met anderen in dialoog treedt. Het is een oefening in mens-zijn.

Peter Aers, Vlaams filosoof en theatermaker, is lid van het collectief. Hij geeft aan dat depolarisatie niet noodzakelijk het doel is, maar wel kan optreden als zij effect. Waar het voornamelijk om draait is het in vraag stellen van onderliggende waarden, waar je kan ontdekken dat je bijvoorbeeld misschien meer gemeen hebt met de deelnemer met een andere identiteit dan jij, dan met je broer of beste vriend.

Het Agonistisch Gesprek

Een voorbeeld van een gespreksperformance van Building Conversation is het Agonistisch Gesprek, een praktijk geïnspireerd op Maori-cultuur. Het doel is om aan deelnemers een doorleefde ervaring te geven van een toxische wij-zij dynamiek, om daarna te reflecteren wat dat met hen gedaan heeft. Het gesprek verloopt in verschillende fasen. Eerst gaan deelnemers in twee groepen tegenover elkaar staan. Opgelijnd spreken ze uitsluitend in de wij-vorm uit waar het in hun groep om draait, ‘wij denken x’ of ‘wij willen y’. De groepen zijn op voorhand gepolariseerd en thematisch ingedeeld rond extremen. Deze fase is een spel en heeft niet noodzakelijk een verbinding met de persoonlijke overtuiging van een persoon, maar is voornamelijk bedoeld om de spanning en de vijandigheid van een extreme wij-zij dynamiek lichamelijk te voelen.

Vervolgens lopen deelnemers even rond in de ruimte, gaan mengen, en leggen zich individueel neer op dekens waarbij ze kijken naar boven. In zo’n houding geven ze uiting aan de emoties die ze ervaren hebben. Wat deed die vijandige setting met hen? Achteraf is er een gesprek over de oefening, met een kom soep of iets anders, als nazorg. Achteraf geven deelnemers mee dat nu dat ze een doorleefde ervaring van polarisatie hebben meegemaakt, in de toekomst anders in soortgelijke discussen gaan staan, spreken en handelen.

Zelf geïnteresseerd om een sessie van Building Conversation bij te wonen? Neem vooral een kijkje op hun website voor aankomende sessies!